دومین فیلم بلند روح الله حجازی فضای متفاوتی نسبت به نخستین اثر او دارد ، مسئله فیلم دوم او خانواده و تقابل سنت ها و مدرنیته اخلاق هاست ، نگاه ها ، احساس ها و بیماری شک و تردید
فیلم با صحنه ای ساده و پشت ترافیک شهر مدرن و امروزی تهران آغاز می شود و خانواده ای صمیمی که برای تجارت به تهران آمده اند و مرد قرار است با تغییرات بسیاری که در اخلاق و رفتار و منش خود ایجاد کرده در تهران برخورد بکند ، رفت و آمد داشته باشد و نگاه کند
کارگردان همه چیز را ارام و بی دردسر اغاز کرده است تا یک تماس تلفنی و استرس های مداوم زن و دستپاچگی هایش که ناخداگاه خبر از یک زندگی خصوصی به سبک فیلمی با نام مشابه می دهد اما تا همین جا کنترل می شود تا فضای فیلم به سمت سینمای غرب و مسائل جنسی کشیده نشود و در حقیقت فیلم در یک فضای محدود و کنترل شده روایت می شود تا مسئله اصلی فیلم به حاشیه کشیده نشود
نوع فیلمبرداری صحنه های اولیه فیلم به شدت به این شک و تفکر مخاطب می افزاید از تصاویر لابی هتل و نگاه های از پایین به بالای آوا که با دوربین بصورت اول شخص همراه است ، راهرو ها و رنگ ها و این تیرگی همگی خبر از تلاطمی در اینده می دهند
رفتارهای مشکوک زن و استرس هایش مدام به آرامش اولیه فیلم خدشه وارد می کند اما متاسفانه فیلم خالی از تعلیق آنچنانی است تا مخاطب را بدنبال خود بکشاند و تماشاگر منتظر رخ دادن لحظه اصلیست و کمتر به پیش بینی و همزاد پنداری با آوا و محسن می پردازد
زندگی آرام برای مرد پیش می رود و برای زن در هیاهویی مشکوک تا حضور با شکوه و خاص ابراهیم حاتمی کیا بعنوان بازیگر و نقش مقابل محسن در شک هایش ، حضور این مرد در زندگی خانواده میم دامنه ی شک ها را افزایش می دهد و زن همراه با دستپاچگی هایش مدام از خانواده و زن و فرزند مرد غریبه سوال می پرسد و محسن که قرار است رفتارش در تهران گونه ای دیگر باشد پاسخ هایی با ارامش می دهد
از تمام تلاطم های شب گذشته آوا فیلم وارد صبح آقای میم می شود و برخورد غیر منتظره او با آوا و دکتر « ابراهیم حاتمی کیا » تمام تفکرات او را سرتا پا در شک فرو می برد و باز سرپوش رفتار های مدرن امروزی بر سنت های دیرین آبی است بر روی آتش شک های محسن و او را وادرا به لبخند های دروغین و حرفهای دروغینش می کند ، اکنون که قرار بوده مرد رفتارهایش را در تهران مشابه جمع هیئت مدیره شرکتش و به اصطلاح مدرن و امروزی کند دچار شک ها و تردید های رابطه همسرش با دکتر می شود و خبر از بحران بزرگی در زندگی می دهد
همچنان که فیلم پیش می رود کارگردان شک و تردید ها را کنترل می کند و تردیدهای مرد و زن را جدا از هم نگاه می دارد تا در لحظه اصلی فیلم و در یک رابطه واقعا خصوصی خانوادگی آن را مطرح کند و به چالش بکشد
قرار کاری که قرار بوده برای آقای میم ایجاد شود بواسطه سماجت های دکتر « حاتمی کیا » بدل به شغلی برای آوا همسر محسن می شود و این سماجت ها شعله های شک محسن را بیشتر از پیش می کند تا لحظه ی شام با مدیران شرکت و حضور خاص آوا
حضوری که شک های محسن را بیشتر از گذشته کرد و او را به هر نوع نگاه و لبخندی حساس تر ، بی آنکه دلیلش را این مدرن گرایی و خلق خوی جدیدش بداند و رفته رفته در او حسادتی نسبت به دکتر و دیگران ایجاد کرد تا کم کم بدل به بیماری سنتی غیرت و تعصب بیجا شود
از صحنه های بی نظیر و فوق العاده فیلم می توان درگیری های شخصی محسن با خودش و نفس نفس زدن هایش حین تعقیب دکتر و همسرش اشاره کرد ، همراهی ای که باز بدلیل اجازه او در روند تعغییر اخلاقیاتش بود ، یک به هم ریختگی تمام عیار که صدا و تصویر فیلم نیز بازی حمید فرخ نژاد را یاری کرده بودند تا او را به اوج بحران شخصیتی اش و یک عقب گرد اخلاقی وادار کنند ، عقب گردی که اینبار به یک حسادت بچه گانه و پرخاش گری های بی دلیل بدل شده بود
در روند افزایش شک و تردید های محسن آوا بدلیل همکاری با دکتر و گروه دکور بی خبر از هتل غیب می شود و اتفاقاتی که در نبود او رخ می دهد بحران را در شخصیت محسن تکمیل می کند تا به لحظه ای برسیم که مدت هاست مخاطب انتظارش را می کشیده ، زندگی خصوصی آقا و خانم میم بطور کل در این صحنه روایت می شود ، صحنه ی درگیری محسن و آوا در اتاق هتل که به پاکت مخفی شده توسط اوا می انجامد ، پاکت پاسخ ازمایش بارداری آواست و تمام دستپاچگی ها و استرس های او را بیان می کند ، استرس هایی که بدنبال اخلاق و مدرن گرایی محسن نسبت به عدم حضور فرزند دیگر در فیلم رخ داده بودند
دیگر رابطه اقا و خانم میم دچار صدمه شده بود
فیلم همانگونه که شروع شده بود در حال پایان است مرد و زن پشت ترافیک اما اینبار صمیمی نیستند و یک جرقه و زد و خورد باعث قهر کردن و رها کردن خودرو توسط اوا می شود و صمیمیت و سادگی نخست فیلم در اوج مدرنیته از هم می پاشد مرد به طرفی می رود ، زن طرفی دیگر و فرزند هم سمت و سوی خویش را پیش می گیرد
جز نکات ویژه و بارز اثر حضور ابراهیم حاتمی کیا بعنوان بازیگر در یک نقش دو پهلوی خاص است نقشی که هیچ تصویری از ابراهیم حاتمی کیا بعنوان کارگردان آثارش به یاد نمی اورد و برای او یک نوآوری است ، مردی شیک پوش ، پولدار و خوش صحبت و رابطه که مدام هیزم بر شعله شک های اقای میم می افزاید و در انتهای فیلم بگونه ای پاک و مومنانه کنار می رود که تمام تصورات مخاطب را در هم می شکند
از ضعف های اساسی فیلم هم می توان به نبود هیچ گونه تعلیق آنچنانی و ضروری و همچنین خط داستانی صاف و بدون افت و خیز و بعضا کسل کننده برای تماشاگر و حضور یک فرزند غیر ضروری در فیلم که فقط قرار است در انتهای فیلم سمت دیگری برود را می توان اشاره کرد